αντιποίηση

αντιποίηση
Στη νομική ορολογία, α. αρχής ή υπηρεσίας καλείται όταν ένα άτομο εμφανίζεται, χωρίς να είναι, φορέας δημόσιας ή δημοτικής υπηρεσίας, καθώς επίσης και υπηρεσίας λειτουργού της επίσημης ή άλλης γνωστής στην Ελλάδα θρησκείας και του δικηγορικού λειτουργήματος. Με την ψεύτικη αυτή ιδιότητα ασκεί την αντίστοιχη υπηρεσία. Η νομολογία έχει δεχτεί ότι στην έννοια αυτού του αξιόποινου αδικήματος, το οποίο τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή, περιλαμβάνεται και η απλή εκτέλεση πράξης δημόσιας υπηρεσίας ή αρχής χωρίς αυτός που ενεργεί να εμφανίζεται ως φορέας δημόσιας εξουσίας· α. υπάρχει και όταν ενεργηθεί πράξη από αναρμόδιο καθ’ ύληυπάλληλο. Σε όλες τις περιπτώσεις απαιτείται δόλια προαίρεση.
* * *
η (Α ἀντιποίησις)
νεοελλ.
φρ.
1. «αντιποίηση υπηρεσίας»
α) παράνομη άσκηση δημόσιας υπηρεσίας από κάποιον που δεν έχει νόμιμο διορισμό
β) πράξη δημόσιου υπαλλήλου η οποία υπερβαίνει τις αρμοδιότητες του
2. «αντιποίηση στολής, παρασήμου ή τίτλου» — το αδίκημα κατά το οποίο κάποιος φορά στολή ή άλλο διακριτικό σημείο κρατικού ή θρησκευτικού λειτουργού χωρίς να το δικαιούται
αρχ.
1. προβολή αξιώσεων για κάποιο πράγμα
2. σπουδή, άσκηση σε κάποιο πράγμα.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • αντιποίηση — η αυθαίρετη οικειοποίηση, σφετερισμός: Καταδικάστηκε για αντιποίηση εξουσίας …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ἀντιποιήσῃ — ἀντιποιήσηι , ἀντιποίησις laying claim to fem dat sg (epic) ἀντιποιέω do in return aor subj mid 2nd sg ἀντιποιέω do in return aor subj act 3rd sg ἀντιποιέω do in return fut ind mid 2nd sg ἀ̱ντιποιήσῃ , ἀντιποιέω do in return futperf ind mp 2nd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • αντιποιητικός — (I) ή, ό ο μη ποιητικός, αυτός που παραβαίνει τους κανόνες της ποίησης. [ΕΤΥΜΟΛ. < αντι * + ποιητικός. Η λ. μαρτυρείται από το 1892 από τον Κωστή Παλαμά στην εφημερίδα Εφημερίς, ως απόδοση του γερμ. unpoetisch (πρβλ. αγγλ. antipoetical γαλλ.… …   Dictionary of Greek

  • εξιδιασμός — ἐξιδιασμός, ο (Α) [εξιδιάζομαι] σφετερισμός, αντιποίηση …   Dictionary of Greek

  • καθήκον — Ηθική υποχρέωση, χρέος· ό,τι επιβάλλουν οι νόμοι του κράτους· η υποχρέωση του πολίτη. Η λέξη κ. χρησιμοποιείται γενικά για κάθε πράξη ή παράλειψη που επιβάλλουν οι κανόνες κοινωνικής δεοντολογίας και ιδιαίτερα οι κανόνες που εθιμικώς ρυθμίζουν… …   Dictionary of Greek

  • στολή — η, ΝΜΑ, και αιολ. τ. σπολά Α 1. ενδυμασία, ένδυμα, φορεσιά 2. (ειδικά) ομοιόμορφη ή διακριτική ενδυμασία που φοριέται με μια ορισμένη ευκαιρία ή από όσους ανήκουν σε μια τάξη, σε μια οργάνωση ή σε ένα επάγγελμα ή κατάγονται από ορισμένη περιοχή ή …   Dictionary of Greek

  • δημόσια αρχή — Κάθε δημόσια λειτουργία του κράτους, προορισμένη, σύμφωνα με το σύνταγμα και τους νόμους, να εκπληρώνει τους σκοπούς της πολιτείας άμεσα ή έμμεσα και να εκτελεί το έργο της διοίκησης. Μπορεί να αποτελείται από ένα ή περισσότερα πρόσωπα. Η δ.α.… …   Dictionary of Greek

  • Κοτζιάς, Αλέξανδρος — (Αθήνα 1926 – Κέα 1992). Λογοτέχνης, δημοσιογράφος και κριτικός. Ήταν αδελφός του λογοτέχνη Κώστα Κοτζιά (βλ. λ.). Σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Σταδιοδρόμησε ως δημοσιογράφος και… …   Dictionary of Greek

  • Κουμουνδούρος, Αλέξανδρος — (Σελίτσα, Αβία Οιτύλου 1815 – Αθήνα 1883). Πολιτικός, πρωθυπουργός της Ελλάδας (10 φορές, για μικρά διαστήματα, από το 1865 έως το 1883). Σπούδασε νομικά και για ένα μικρό διάστημα άσκησε τη δικηγορία στην Καλαμάτα. Το 1841, με άλλους νέους… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”